Przez twierdzenie adekwatnie sformułowane rozumiemy takie zdanie, którego orzeczenie jest wyraźnie odniesione do wszyst­kich i tylko do tych obiektów, do których się ono rzeczywiście odnosi — por. [Prakseologia a postulaty… 1967, s. 14—15]. Próby przeprowadzane w myśli umożliwiają przeredagowanie zaleceń owej „mądrości ludowej”. Wymagają one niekiedy bar­dziej ogólnego sformułowania tego, co było obrazowym przykła­dem (np. rada „kuj żelazo póki gorące” odnosi się oczywiście nie tylko do żelaza i nie tylko do kucia go w stanie podgrzanym, lecz w ogóle do nieodkładania jakiegokolwiek działania poza chwilę, w której zachodzą sprzyjające mu okoliczności). W in­nych przypadkach trzeba zbyt ogólnie sformułowane zalecenie ograniczyć do sytuacji, poza którymi traci ono swój walor (np. przysłowie „co nagle to po diable” nie zaleca w istocie unika­nia wszelkiego pośpiechu, lecz tylko działań źle przygotowanych lub wykonanych w warunkach przejściowo niesprzyjających).