Możemy i tu zauważyć pozostałe cechy charakteryzujące rzeczy zorgani­zowane: funkcjonalne zróżnicowanie części (wystąpiłoby ono na­wet w skrajnym przypadku, gdyby „zespół” był jednoosobowy — np. kajak mający na pokładzie jednego wioślarza, który sam nim steruje — bo w każdym razie sprzęt spełniałby inną rolę niż wioślarz). Można wśród części naszej całości zauważyć określone stosunki, a więc rozpatrywać ten układ jako system. Wyraźnie też występuje zależność „powodzenia” części od powodzenia ca­łości, żadna część bez powodzenia całości (np. gdyby łódź zosta­ła przedziurawiona, wiosła złamane lub wioślarze zabici) nie mo­głaby mieć „powodzenia” (poruszać się w dowolnym kierunku po powierzchni wody). W naszym przykładzie rola organizatora występuje dość wyraźnie; zapewne przypiszemy ją jednemu z wioślarzy lub komuś, kto zebrał razem ich grupę i zainicjował wycieczkę.