Bagiński [1950] wymieniał też socjalistyczną dyscyplinę pracy, wzrost wydajności pracy, planową gospodarkę siłą roboczą i ruch ra­cjonalizatorski.W jednym ze swych dawniejszych opracowań [Zieleniewski 1951a, s. 64—81] rozpatrywałem, jako główne cechy socjalistycznej organizacji zarządzania, udział mas w zarządzaniu; zasadę swobody krytyki i obowiąz­ku samokrytycznego stosunku do własnej działalności; dyscyplinę pracy (pojmowaną szerzej niż tylko zwalczanie spóźnień do pracy i nieuzasad­nionej absencji, i obejmującą też poczucie społecznej odpowiedzialności za wykonanie zadań oraz rozwijanie osobistej inicjatywy w pracy); współ­zawodnictwo pracy; prawidłowy dobór i „rozmieszczenie” kadr; zasadę płacy według ilości i jakości pracy wzraz z „dyscypliną płac”; planowość gospodarki, zewnętrzny i wewnętrzny rozrachunek gospodarczy; zwalcza nie biurokracji; kolektywność pracy; zasadę uwzględniania decydującego ogniwa; oraz zasadę sprawdzania czy plan został wykonany.