Nieco podobne określenie proponuje G. Heiskonen [1967, s. 194], Nie wyłączając jednak systemów samoorganizujących się Heiskonen pisze mianowicie: „terminów »organizacja«, »organizacyjny« (w odróżnieniu od administracji) używa się w odniesieniu do tego, co podlega organizowa­niu plus sam mechanizm organizujący”. „Formalna organizacja jest to celowo rozwinięty system, tj. aktualne wzajemne oddziaływanie na siebie procedur i zasobów, do których właś­ciciel ma prawo własności” [Becker… 1966, s. 319]. Tu znów mamy do czynienia z definicją typu czynnościowego i to o niskim stopniu uogól­nienia, bo obejmującą tylko — mówiąc językiem niniejszej książki — instytucje zarządzane. Wzmianka o celowym charakterze systemu za­wiera w sobie implicite pogląd, że wzajemne oddziaływanie procedur i za­sobów przyczynia się do nadania systemowi charakteru organizacyjnego w tym stopniu, w jakim przyczynia się ono do osiągania celów właściciela zasobów.