Utrudnia to prawidłowe ich wykonanie, jeśli zajdą jakiekolwiek odchylenia od warunków przyjętych za podstawę ich „zapro­gramowania”, wymagające dostosowania sposobu wykonania czynności do zmienionych warunków. Zmiany te muszą bowiem odpowiadać nie tylko zmienionym warunkom, ale i nie zmienio­nemu celowi, a wykonawca natrafia na trudności w uprzytom­nieniu sobie celu. Obcość celu i niezrozumiałość jego związku z własnym działaniem zmniejszają też zadowolenie podmiotu działającego. Dołącza się do tego właściwe wszelkiej specjalizacji rosnące wraz z jej wzrostem niebezpieczeństwo marnotrawstwa wynikającego z-^tej okoliczności, że jedni „specjaliści”, którzy nie­co szybciej wykonali swoje zadanie, muszą czekać na innych, któ­rzy się trochę spóźniają z wykonaniem zadań będących warun­kiem rozpoczęcia pracy przez tamtych. Stwierdzenie granic specjalizacji nie jest bynajmniej nowe, choć, jak się zdaje, na pewien czas uległo zapomnieniu.