Ze strukturą hierarchiczną wiąże się też zasada awansu według starszeństwa, zapewniająca każdemu w zasadzie możność posu­wania się w górę po szczeblach hierarchii oraz możność apelo­wania do wyższych przełożonych od decyzji powziętych na niż­szym szczeblu;ustalonym i trwałym przepisom w sprawie merytorycznego załatwiania spraw, wyłączającym jawną protekcję osobistą, lecz w granicach interesu publicznego pozostawiającym pewien mar­gines „swobodnego uznania”.Sformułowany przez Webera kierunek rozwoju administracji jest spowodowany przede wszystkim przez jakościowy i ilościowy wzrost jej zadań; rozwojowi temu sprzyja gospodarka pieniężna umożliwiająca przyznawanie urzędnikom stałych płac w gotówce.Administracja państwowa odpowiadająca idealnemu typowi biurokracji weberowskiej funkcjonuje racjonalnie jak dobrze skonstruowana maszyna. Weber rozróżniał jednak racjonalność istotną od formalnej. Wskazywał wyraźnie, że przy tej formie administracji „dobra materialne uzyskały wzrastającą i w końcu nieubłaganą władzę nad życiem ludzi, którzy stają się bezdusznymi specjalistami”.