Ani teoria organizacji i zarządzania, ani szersza od niej ogól­na teoria organizacji nie doszły jeszcze w swym rozwoju do ta­kiego stopnia krystalizacji poglądów, jaki cechuje inne starsze od nich dyscypliny naukowe, w których jedno określone uję­cie — przynajmniej w danym okresie czasu — zdecydowanie przeważa nad wszystkimi innymi. Granice między poszczegól­nymi wyróżnionymi wyżej (2.1.4.) dyscyplinami ergologicznymi są zatarte, a jednocześnie zarysowują się wśród nich rozmaite ujęcia, zwane niekiedy „szkołami”, „kierunkami” lub „nurtami”, różniące się między sobą ze względu na różne kryteria rozróżnie­nia. Próby systematyzacji tych kierunków różnią się też między sobą w zależności od przyjętego kryterium. Niektórzy autorzy kwestionują jednak bądź to potrzebę ta­kich prób systematyzacji, bądź też w ogóle odrębność nauk ergo­logicznych.