Mam na myśli tendencję do bardziej ogólnych ujęć, „mode­lowe” (niezmatematyzowane i zmatematyzowane) sposoby trak­towania problemów organizacji i zarządzania, modę na zwalcza­nie „mitów organizacyjnych” oraz należące do cybernetyki i „ogólnej teorii systemów” próby budowania teorii organizacji obejmującej już nie tylko instytucje ludzkie, lecz wszelkie w ogóle „rzeczy zorganizowane” (m. in. organizmy biologiczne i elektronowe maszyny matematyczne).Różnica w stosunku do obecnie mniej „modnych , choć wca­le nie mniej żywotnych ujęć nie dotyczy więc (z wyjątkiem cy­bernetyki i ogólnej teorii systemów) przedmiotu zainteresowań, lecz głównie metody badań i sposobu prezentacji ich rezultatów. Tendencja do ujęć coraz bardziej ogólnych zarysowuje się w krajach zachodnich, podobnie zresztą jak i w naszym obozie (por. 2.3.4.), jako reakcja na niepowodzenie prób konstruowa­nia szczegółowych „recept na dobrą organizację dających się rzekomo zastosować w różnych okolicznościach i w różnych dzie­dzinach działania. Zasygnalizowałem już wyżej (2.1.1.) charakte­rystyczną dla współczesnej nauki rezygnację z tych prób. Roz­ważając zaś niżej (3.4.1.) ogólne wytyczne sprawnego działania przekonamy się, że próby te były z góry skazane na niepowo­dzenie.