Typologię „dwuwzględową” (której przykład podano wyżej) można zilustrować wykreślnie na płaszczyźnie według dwu osi prostopadłych odkładając na jednej wskaźniki (lub wymiary) ze względu na jedną oko­liczność, a na drugiej wskaźniki (wymiary) drugiego względu (por. wy­kres 4.1.2-4, na którym krzyżyki oznaczają przedziały typowe, a kropki przedziały rzeczywiście rozpatrywane). Wiemy na podstawie naszych założeń, że przedział A, 1<A, 7<A, 30< < A, 360 oraz A,1<B,1<C, 1<D,1. Wiemy też, że A,1<B, 7<C, 30<D, 360 (gdzie symbol „<” oznacza nie „jest mniejszy”, lecz „jest węższy”), ale w przypadku ogólnym nie możemy nic powiedzieć o stosunku „szerokości” przedziałów, np. A, 30 i C, 1 albo A, 360 i D, 1. Nie wiemy bowiem, co w takim przypadku jest ważniejsze:, rozszerzenie przedziału czasowego, czy przestrzenno-organizacyjnego. Natomiast w Większości konkretnych przy­padków, gdy wiemy, ze względu na jaką okoliczność porównujemy prze­działy, możemy bez większego trudu odpowiedzieć, co uważamy za waż­niejsze.