U mojej córki zmieniły się od czasu, gdy skończyła cztery lata. Poprzednio tylko wtedy dostawała szału i rzucała przedmiotami, kiedy była naprawdę nieszczęśliwa. Wówczas wystarczyło jedynie zrobić coś, by się wyciszyła. A teraz, jeśli staram się ją uspokoić, złości się coraz bardziej. By jej przeszło, musi dostać to, czego chciała. Jest bardzo istotna różnica pomiędzy atakami o podłożu emocjonalnym i obliczonymi na jakiś wymierny cel. Gniewne dzieci często już w niemowlęcym wieku dostawały furii, gdyż nie potrafiły poradzić sobie z silnymi uczuciami. Ataki takie wywoływane są najczęściej przez frustrację lub wielkie zmęczenie. W późniejszym nieco wieku w ich zachowaniu dostrzec można coraz więcej sprytu i wyuczonych elementów. Jeśli dziecko jest energiczne, łatwo wpadające w złość, uparte, przyjrzyj się, jak te cechy ujawniają się podczas wybuchu złości.