Pierwsze — nastawione na cele prak­tyczne w sposób bardziej bezpośredni i zazwyczaj na węższe dziedziny działalności ludzkiej — trudno by istotnie było nazy­wać teoriami organizacji. Otóż w znaczeniu, które nadajemy w tej książce słowu „teoria” (2.1.1.), owe wcześniejsze koncepcje w czasie, gdy były jeszcze młode i bardzo ekspansywne, przy­swoiły sobie przeważnie nazwę „systemów”. Tak np. w latach dwudziestych naszego stulecia zwykło się mówić o „systemie Taylora” i chyba niełatwo by było „system” ten nazwać „Taylo- rowską teorią organizacji”. W latach ‘następnych termin „sy­stem” bywał stosowany nawet do koncepcji organizacyjnych, pomyślanych jeszcze o wiele węziej i mających bez porównania mniejsze znaczenie (np. poszczególne reklamowane wówczas „systemy” księgowości przebitkowej).Ze względu na centralne zagadnienie, około którego skonstru­owano poszczególne kierunki, można by wyróżnić np. następują­ce ich grupy. W nurcie psychologicznym, głównie „behavioralnym”, za­gadnieniem centralnym jest „organizacyjne zachowanie się ludzi”.