Przestają tu więc wystarczać dawne, tradycyjne metody or­ganizowania pracy indywidualnej i zespołowej, które wykształ­ciły się w ciągu wieków w rolnictwie i w rzemiośle i które były przekazywane z ojca na syna. Trzeba je było zastąpić nowymi, już nie tradycjonalistycznymi, lecz racjonalnie, ad hoc (specjal­nie do tego celu) obmyślonymi sposobami pracy, dostosowanymi do nowych warunków.Równocześnie skupianie się zasobów materialnych, a przede wszystkim narzędzi pracy, w ręku nielicznych właścicieli zakła­dów przemysłowych i wynikająca stąd proletaryzacja mas pra­cujących wytwarza nowe stosunki klasowe. Zarysowują się nowe problemy i nabrzmiewają nowe konflikty socjalne. Wzmaga się wyzysk pracujących przez właścicieli narzędzi pracy. Rozpoczy­na się charakterystyczna dla tego okresu „akumulacji pierwotnej” gwałtownie wzrastająca względna i. absolutna pauperyzacja młodej jeszcze klasy robotniczej.