Niezależnie od tego ruchu już w owym okresie notujemy pierwsze prace nowego i nigdzie wówczas poza Polską nie roz­wijającego się nurtu nauk o organizacji, mianowicie kierunku prakseologicznego (pierwsze wykłady prof. T. Kotarbińskiego wygłoszone w r. 1910, a opublikowane w wydaniu książko­wym pt. Szkice praktyczne w r. 1913 [Kotarbiński 1957a, s. 13—168]).Kierunki „technologiczno-fizjologiczne” nauk o organizacji pracy nie wygasły jednak bynajmniej z chwilą zejścia ze sceny ..klasyków” tych nauk. Niektóre kierunki ich prac rozwijają się obecnie w ramach dyscyplin technicznych (np. badania dotyczące sposobów skrawania metali lub rozważania o unikaniu „wąskich przekrojów” przy projektowaniu złożonych urządzeń technicz­nych). Ale uważny czytelnik przypominając sobie to, co wyżej było powiedziane o obecnym stanie nauk o organizacji (2.1.5.) z łatwością zauważy, że zaczyn wielu myśli z dziedziny fizjo­logii pracy, ergonomii, nauki o wynagrodzeniach za pracę, me­todologii badania i organizowania pracy, a także — jak widzie­liśmy — niektórych „najnowszych” metod planowania przebiegu prac złożonych i koncepcji Humań Relations korzeniami tkwi w pracach Taylora, Adamieckiego i ich bezpośrednich uczniów. To samo zresztą można, uprzedzając treść ustępu (2.2.2.), po­wiedzieć o stosunku współczesnej nauki o administracji do jej zaczątków.