Według informacji N. Mouzelisa [1967, s. 200] pierwotnie Taylor nazwał swoją koncepcję „task management” (zarządze­nie przez stawianie zadań). Dopiero w r. 19ł0 L. Brandeis wpro­wadził określenie „naukowe zarządzanie” (scientific management) i ta nazwa przyjęła się w krajach anglosaskich. Koncepcje te zostały nieco później spopularyzowane i ugruntowane teoretycz­nie we Francji i w krajach będących wówczas pod wpływem kul­tury francuskiej — głównie dzięki działalności wielkiego che­mika francuskiego H. Le Chatelier (1850—1936) pod nazwą naukowej organizacji pracy (l’organisation scientifiąue du travail). Dały one początek badaniom technicznym nad przystosowa­niem narzędzi (głównie w obróbce skrawaniem) do obrabianego przedmiotu, badaniom fizjologicznym nad strukturą procesów pracy fizycznej i usprawnieniami przez rozkładanie jej na ruchy elementarne oraz mierzeniu i normowaniu czasu wykonywania tych ruchów (rozwiniętym szczególnie przez F. B. G. Gilbertha 1868—1924), a także nad pobudzającymi do wysiłku sposobami wynagradzania pracy (por. m. in. prace H. L. Gantta (1861—1919) znanego u nas bardziej jako autora pewnego typu wykresów ułatwiających kontrolę wykonania planowych zadań produkcyj­nych). Tkwiły w nich także zarodki Humań Relations.