Teoria humanistyczna cieszy się dużą akceptacją. Sformułowana została w latach sześćdziesiątych XX w. w Stanach Zjednoczonych Ameryki, między innymi przez A.H. Maslowa. Teoria ta opiera się na dwu założeniach: każdy człowiek ma określone potrzeby i dąży do ich zaspokojenia, co stanowi główny motyw jego pracy i działania. Tylko potrzeby niezaspokojone mogą wpływać na działanie i zachowanie ludzi, potrzeby zaspokojone nie stwarzają motywacji; potrzeby ludzi mają określoną hierarchię ważności, ludzie dążą najpierw do zaspokojenia tych potrzeb, które mają dla nich najwyższą wartość, stanowią warunek ich egzystencji. Potrzeba oznacza „stan braku”, którego uzupełnienie jest nieodzownym warunkiem egzystencji i rozwoju człowieka.