Prostotą (działania lub produktu) nazywamy cechę struktury procesu lub rzeczy, polegającą na tym, że jest ona złożona z względnie małej liczby stosunków mających znaczenie dla osiągnięcia celu, dla którego zorganizowano działanie (skonstruo­wano produkt), co zwykle łączy się z istnieniem względnie małej liczby rozróżnialnych składników rzeczy (procesu). W sprawie pojęcia prostoty zob. też [Kotarbiński 1969, s. 125], Oczywiście, tak rozumianą prostotę działania należy rozpatrywać zawsze ze względu na cel, do którego ono zmierza i ze względu na warunki, w których się odbywa. Podobnie też prostota produktu musi być analizowana ze względu na cel, do którego produkt ten ma słu­żyć. Nie miałoby praktycznego sensu stwierdzenie, że zerwanie owocu z drzewa jest działaniem prostszym niż zaprojektowanie i zbudowanie rakiety kosmicznej albo że młotek ręczny jest prostszy niż owa rakieta. Ma natomiast sens stwierdzenie, że te­oria Kopernika w prostszy sposób wyjaśnia pozorny ruch planet niż teoria epicyklów.