We współczesnym świecie mamy trzy regionalne systemy praw człowieka: europejski, amerykański i afrykański. System europejski praw człowieka ukształtował się w ramach Rady Europy, która opracowała i wprowadziła w życie następujące dokumenty jako akty prawa międzynarodowego (regionalnego): Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 1950 r. i 11 dodatkowych protokołów. Europejska Karta Społeczna z 1961 r. + protokoły dodatkowe. Europejska Konwencja o Zapobieganiu Torturom z 1987 r. Ramowa Konwencja o Ochronie Mniejszości Narodowych z 1994 r. Akt Końcowy KBWE, zwany Wielką Kartą Pokoju, zapoczątkował w 1975 r. działalność Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, także w zakresie praw człowieka. W ramach tej organizacji odbywają się wielostronne konferencje o charakterze ciągłym w sprawie przestrzegania praw człowieka przez państwa ze szczególnym uwzględnieniem praw mniejszości narodowych. W ramach tej organizacji działa Biuro ds Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka, z siedzibą w Warszawie. Własnymi kartami praw człowieka zajmowały się także Wspólnoty Europejskie. Opracowane zostały następujące dokumenty polityczne: Deklaracja Podstawowych Praw i Wolności z 1989 r. Karta Wspólnotowa Podstawowych Praw Socjalnych Pracowników 1989 r. Wymienione dokumenty mają charakter deklaracji, nie mają mocy prawnej.
Regionalne systemy praw człowieka
