SPOSÓB ROZPATRYWANIA SPRAWY

Podobnie relatywne jest rozróżnienie działań jednoosobowych i wieloosobowych. W istocie każde działanie jest „pasmem’ kolej­nych lub „akordem” współczesnych czynów prostych i każde w praktyce wchodzi w skład „splotu” pasm i akordów czynów własnych i cudzych. Ściśle biorąc, działa bowiem, jak wiemy, tylko osobnik, ale działając we współczesnym świecie zawsze pozytywnie lub negatywnie współdziała z innymi ludźmi. Rozróżnienie między działaniem jednoosobowym a wielooso­bowym sprowadza się więc w istocie do sposobu rozpatrywania sprawy. Mówimy o działaniu jednoosobowym, gdy interesuje nas sam proces działania danej osoby, a wzajemne oddziaływanie jej czynów i czynów jej otoczenia (czyli tzw. „interakcje”) traktu­jemy podobnie jak inne warunki, w których odbywa się działa­nie, takie jak temperatura, siła wiatru itp.). O działaniu wielo­osobowym mówimy natomiast wtedy, gdy koncentrujemy swoje zainteresowanie nie tyle na pasmach i akordach działań poszcze­gólnych ludzi, lecz na wzajemnym oddziaływaniu tych pasm i akordów na siebie, czyli na strukturze interakcji.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *