Sprawiedliwość jest cnotą moralną i normą prawną zobowiązującą do oddania każdemu tego, co mu się słusznie należy. Konstytucja w art. 2 stanowi „Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej”. Sprawiedliwe jest to, co jest zgodne z prawem nie tylko stanowionym, ale również wynikającym z natury ludzkiej. Ludzie z natury wiedzą, co jest dobre lub złe. Istota człowieczeństwa, jak nauczał Im- manuel Kant, realizuje się w sferze powinności. Jesteśmy ludźmi tak długo, jak długo gotowi jesteśmy akceptować to, co być powinno. Całkowite podporządkowanie się koniecznościom, np. ekonomicznym, niweczy godność ludzkiej istoty, sprawia, że człowiek przestaje być człowiekiem, staje się przedmiotem. Szczególnie mocno akcentuje te kwestie papież Jan Paweł II, robili to także jego poprzednicy (w encyklikach). Sprawiedliwość postrzegana jest na wielorakie sposoby. Ch. Perelman w pracy O sprawiedliwości, wymienił pięć najczęściej występujących ujęć rozumienia sprawiedliwości. Sprawiedliwość oznacza realizację zasady:

• każdemu to samo
• każdemu według jego zasług
• każdemu według jego dzieł
• każdemu według jego potrzeb
• każdemu według jego pozycji.