Próby takie często prowadzą do uświadomienia sobie antynomii sprawnego działania [Kotarbiński 1957a, s. 658—665], [Simon 1959, s. 20] oraz [Zieleniewski 1967a, s. 332], czyli pozornej sprzeczności powstającej gdy mamy do czynienia z dwoma wzajemnie niezgodnymi zaleceniami, i zależnie od sytuacji — albo jedno, albo drugie zalecenie okazuje się trafne. Warunkiem sprawności jest wtedy wybranie spośród różnych wariantów działania, rozmieszczonych pomiędzy dwoma niezgodnymi zaleceniami, takiego wariantu, który najlepiej odpowiada konkretnej sytuacji. Przeprowadzenie myślowej próby adekwatności sformułowania zaleceń zawartych w zasobach „mądrości ludowej” nie zwalnia jednak od praktycznej weryfikacji uzyskanych w ten sposób hipotez (4). Po pomyślnej weryfikacji tę drogę przejścia od praktyki do teorii można uważać za zakończoną.
SPRAWNOŚĆ DZIAŁANIA
