Im bardziej bowiem złożone są całości, w któ­rych skład wchodzą ludzie i urządzenia techniczne, tym drob­niejsze usterki tych urządzeń, tym mniejsze odchylenia rzeczy­wistej skuteczności środków i tym mniej na pozór ważne uchy­bienia w dokładności wykonywania pracy przez każdego uczest­nika zespołu mogą decydująco wpłynąć na stopień powodzenia całości. Chłopski wóz może jechać dalej bardziej tylko skrzypiąc i klekocząc, choćby dyszel lub któraś szprycha w kole była uszko­dzona. Ale najdrobniejsze uszkodzenie jednej spośród tysięcy części, z których się składa rakieta kosmiczna, powoduje kata­strofę. Solidność, pewność i spolegliwość są stopniowalne. Ich sto­pień najwyższy: całkowita solidność, pewność i spolegliwość, któ­ry w prakseologii nazywamy bezwzględną niezawodnością, jest w warunkach ludzkich nieosiągalny. Można i trzeba się do niego jednak zbliżać tak bardzo, że praktyczne prawdopodobieństwo usterki lub uchybienia staje się zupełnie znikome.