Stosunek tej nauki do nauki prawa administracyjnego, za­sięg przedmiotowy nauki o administrowaniu (czyli pytanie, czy dotyczy ona tylko urzędów państwowych; czy zarówno instytucji reprezentujących państwo, jak i będących jego własnością; czy wreszcie w ogóle wszystkich instytucji łącznie z tymi, których aparatura jest własnością prywatną), wynikająca stąd jej nazwa i definicja, a przede wszystkim samo pojmowanie terminu „admi­nistrować”, „administracja”, „administrowanie” — wszystko to przechodziło różne koleje oraz było i jest jeszcze przedmiotem licznych sporów. Szczegóły w tej sprawie zob. [Zieleniewski 1967a; s. 369—374], gdzie wskazano też szereg źródeł, a poza tym [Kurnal 1969], Nie potrzebujemy tu wnikać w szczegóły tych spraw, chodzi bowiem tylko o krótkie przed­stawienie rozwoju dwu spośród licznych kierunków tych rozważań: „fayowskiej” nauki o administracji i „weberowskiej” nauki o biuro­kracji. Do współczesnych koncepcji nauki o administracji rozwijających się w krajach obozu socjalistycznego jeszcze powrócimy (2.3.4.).