Jest też zrozumiałe samo przez się, że pracownik nauki zajmujący^– się którąkolwiek dyscypliną ergologiczną musi być poza tym zoriento­wany w wielu innych — już nie ergologicznych — dyscyplinach nauko­wych, które odgrywają dlań rolę nauk pomocniczych. A choć i tu oczy­wiście nie można od niego wymagać ani twórczego ich rozwijania, ani umiejętności wykładania ich, powinien umieć się nimi posługiwać. Są to przede wszystkim fakie nauki, jak logika (przynajmniej w jej niezmate- matyzowanym ujęciu), niektóre gałęzie matematyki, socjologia ogólna, psychologia, fizjologia, niektóre wiadomości z nauk technicznych itp. Kto zaś chce wniknąć głębiej w założenia swych własnych po­glądów, ten nie obejdzie się także bez próby przeanalizowania ich podstaw ideowych i filozoficznych. System ocen właściwych (czyli system wartości) lub inaczej konstrukcja aksjologiczna, która stanowi podstawę każdej ideo­logii, ma oczywiście pośredni wpływ także na oceny utylitarne, determinujące ostatecznie m. in. również treść zaleceń organiza­cyjnych.