Kryterium terytorialnej dystrybucji władzy państwowej różnicuje państwa na: unitarne – jednolite i złożone. W państwach jednolitych jednostki administracyjno-terytorialne są podporządkowane organom centralnym jednym dla całego państwa. Państwa złożone występują w postaci federacji, konfederacji, unii personalnej, uniii realnej. W państwach federacyjnych części składowe, prowincje, stany, landy, kantony rozporządzają często władzą ustrojodawczą i ustawodawczą, mają własne rządy, często własne konstytucje, które muszą być zgodne z zastrzeżonym ustawodawstwem państwa jako całości. Obywatele państw federacyjnych w niektórych krajach mają podwójne obywatelstwo, tzn. obywatelstwo związku i obywatelstwo części składowej związku. Tak jest w Austrii, RFN, Szwajcarii. Państw federacyjnych w świecie jest około 30. Od federacji należy odróżnić konfederację. Konfederacja jest związkiem państw powołanym w celu realizacji określonych zamierzeń. Państwa zachowują swą suwerenność, zobowiązują się jedynie wykonywać wspólnie zadania na zasadach równoprawnych. We współczesnym świecie trudno znaleźć przykład konfederacji zgodny z powyższym określeniem. Unia personalna jest związkiem dwóch lub więcej państw poprzez osobę wspólnej głowy państwa z zachowaniem odrębnego systemu instytucji państwowych. Unia realna jest związkeim dwóch i więcej państw, które prowadzą jedną politykę zagraniczną, mają jedno wojsko itp. Zachowują też własne instytucje. Na podstawie kryterium reżimu politycznego – środków i metod realizacji władzy, podzielimy państwa na: demokratyczne, autorytarne i totalitarne.
Terytorialna dystrybucja władzy państwowej
