Myśli Fayola okazały się naukowo bardzo trwałe. Jego wpływ na współczesną nam myśl organizacyjną jest nadal silny i znaczna część fayolowskich koncepcji stała się trwałym dorobkiem współczesnej teorii organizacji.Niektórych piszących obecnie autorów można uważać za bezpośrednich kontynuatorów Fayola. Tak np. wznawiane w coraz to nowych wydaniach dzieło J. Chevaliera [1966] stanowi niemal całkiem wierne rozwinięcie koncepcji Fayola. Wiele zawdzięcza mu G. Leener [1952], Liczne jego myśli przejmują współcześni autorzy amerykańscy (najbardziej może charakterystycznie występuje to w pracy S. A. Allena [1958] oraz O. Tea- da [1951]). Wielu uczestników dyskusji przeprowadzonych w Polsce często też powołuje się na jego autorytet. Dalszy rozwój znalazły idee Fayola w pracach autorów, którzy starali się stworzyć syntezę technologiczno-fizjologicznych koncepcji szkoły F. W. Taylora i H. Fayola oraz jego kontynuatorów. Ich typowymi reprezentantami są L. Gullick i L. Urwick, którym powierzono opracowanie „naukowych zasad administracji” dla komisji rządowej powołanej przez prezydenta D. Roosevelta. Wynikiem tego opracowania jest praca zbiorowa [Gullick 1937, s. 13].
TRWAŁOŚĆ NAUKOWYCH MYŚLI
