W okresie, gdy Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa było rozwiązane, opiekę nad problematyką organizacji sprawowały w Polsce państwowe instytuty naukowe. Jeszcze przed likwidacją powstał Główny Instytut Pracy, z którego potem wyłoniły się kolejno lub obok którego powstawały nowe państwowe placówki naukowo-badawcze: Instytut Ekonomiki i Organizacji Przemysłu (zlikwidowany na przełomie lat 1968/ /1969), Centralny Instytut Ochrony Pracy, Instytut Organizacji Przemysłu Maszynowego, Instytut Organizacji i Mechanizacji Budownictwa, Instytut Przemysłu Drobnego i Rzemiosła, Zakład Organizacji i Techniki Pracy Biurowej, Pracownia Ogólnych Problemów Organizacji Pracy PAN (obecnie Zakład Prakseologii PAN), Centralny Ośrodek Doskonalenia Kadr Kierowniczych, Instytut Pracy. W latach 1950—1960 placówki te na ogół unikały ogólnych teoretycznych problemów organizacji. Obecnie poświęcają one tej problematyce coraz więcej uwagi. Wspomagają je w tym niektóre katedry ekonomicznych i technicznych wyższych uczelni. Warto też wspomnieć o sympozjum urządzonym w r. 1965 przez Wydział I Polskiej Akademii Nauk, a które było poświęcone ekonomicznym, socjologicznym i organizacyjnym zagadnieniom przedsiębiorstwa w gospodarce socjalistycznej.
UNIKANIE PROBLEMÓW
