Tą czy inną drogą uzyskany zbiór twierdzeń teorii organizacji ma — zgodnie z naszym rozumieniem teorii — charakter opiso- wo-wyjaśniający. Zdania wchodzące w jego skład stwierdzają, co jest, i w miarę możności informują nas o tym, dlaczego jest tak właśnie. I na tym kończy się tok myślenia teoretycznego: wewnętrzny cel teorii zostaje osiągnięty całkowicie lub (częściej) w jakimś ograniczonym stopniu. Ale teoria ma też swój cel zewnętrzny: ma być przydatnaw praktyce (rozróżnienie celu wewnętrznego i zewnętrznego zob. 3.1.3. oraz [Zieleniewski 1966a, s. 62]).Aby teoria była przydatna dla praktyki, trzeba, by jej zdania opisowo-wyjaśniające można było stosunkowo łatwo ż bezbłęd­nie przekształcić w wytyczne działania.Otóż sposób sformułowania większości twierdzeń charaktery­stycznych dla nauk ergologicznych można przedstawić w posta­ci następującego schematu: jeżeli w okolicznościach o podmiot działający p zachowa się w sposób z, to zgodnie ze znanymi pra­widłowościami „naturalnego” rozwoju wydarzeń n spowoduje stan s rzeczy r pod względem w.