W naszej literaturze kierunek ten jest dość bogato reprezentowany, gdyż młodsze pokolenie naszych socjologów żywo zainteresowało się spra­wami organizacyjnymi. Jako przykłady można tu wymienić prace K. Dok­tora, S. Kowalewskiej [Kowalewska 1962], niektóre prace A. Matejki [1961b] i [1962a] oraz prace kilku innych autorów. Za granicą kierunek ten obejmuje w gruncie rzeczy całą naukową stronę ruchu human relations (o czym 2.2.3.), a szczególnie najnowsze koncepcje tego kierunku np. [McGregor 1960] i [Likert 1961], a także — w ujęciu bardziej skwantyfikowanym [Likert 1967], Tu też należałoby chyba zaliczyć ogólną teorię organizacji i zarządzania, która kładzie nacisk na kierowanie „integratywne”, czyli dążenie do utożsamiania indywidualnych celów pracownika ze zbiorowymi celami instytucji (5.4.); głównym przedstawicielem tego kierunku jest na naszym terenie J. Kurnal [Kurnal 1963], [Kurnal 1969], Zaliczymy tu też całą „socjologię organizacji” reprezentowaną chyba naj­lepiej przez R. Mayntz [1963] i [1964], M. Irlego [1963] oraz T. Burnsa [1962].