Po drugie, zbiór empirycznie zweryfikowanych twierdzeń te­orii organizacji dostarcza praktykowi wykazu zagadnień, które powinno się rozstrzygnąć przed przystąpieniem do działania zbadać w toku kontroli dokonanego działania.Taki właśnie wykaz zagadnień zreferuję w niniejszym roz­dziale traktującym o „wytycznych sprawnego działania”. Wytycz­ne te, jak zaraz zobaczymy, zgoła nie są „receptami” na poszcze­gólne konkretne przypadki. Przeciwnie, formułuje się je zwykle w sposób „antynomiczny” [Kotarbiński 1957a, s. 658—665] za­lecając (w pewnych warunkach) np. pogłębienie specjalizacji, a jednocześnie (w innych okolicznościach) „scalenie pracy , czyli zmniejszanie stopnia specjalizacji. Tak więc zastosowanie jednego z tych przeciwnych sobie wariantów usprawnienia zależy od konkretnych warunków. Oczywiście, można by te wytyczne sfor­mułować też „nieantynomicznie”, ale zubożyłoby to bardzo ich treść (np gdybyśmy powiedzieli „stosować zawsze stopień spec­jalizacji odpowiedni do sytuacji”).