Nieco węższy punkt widzenia reprezentuje, lecz za to szerszy zakres rzeczywistości obejmuje ogólna teoria organizacji. Rozwijając tę dyscy­plinę bierze się pod uwagę nie wszystkie (jak w prakseologii) okolicznoś­ci wpływające na sprawność funkcjonowania badanych rzeczy, lecz tylko relację współprzyczyniania Się części do odpowiednio pojmowanego po­wodzenia całości. W tym sensie ogólna teoria organizacji jest węższa od prakseologii. Adept ogólnej teorii organizacji nie ogranicza się natomiast do badań nad warunkami sprawności działania ludzi i funkcjonowania ich zespołów; jego zainteresowania obejmują też warunki sprawności funkcjo­nowania innych rzeczy złożonych (dlatego na rysunku trzeba było w tym miejscu wyjść poza skośne linie ograniczające rzeczywistość, która obej­muje tylko ludzi i zespoły ludzkie wraz z zasobami używanymi przez ludzi w działaniu); niektóre szczegóły w sprawie zastosowanego tu syste­mu pojęć zob. [Zieleniewski 1962a, 1968a], Jeżeli nasz obserwator zejdzie o dalszy stopień lub kilka stopni niżej i przez to zbliży się trochę do obserwowanej rze­czywistości, to straci z oczu pewną jej część, ale za to będzie mógł zaobserwować więcej szczegółów.