Stąd szczególnie wielkie znaczenie rozwoju ludzkich kwalifi­kacji ogólnych i fachowych, a zatem szkolnictwa ogólnokształ­cącego i zawodowego oraz doskonalenia fachowego osób już pra­cujących. W socjalizmie nie tylko nie przestały być aktualne, lecz nabrały jeszcze większego znaczenia słowa A. Marshalla, że „najbardziej wartościowym ze wszystkich kapitałów jest kapitał zainwestowany w istoty ludzkie”, który trzeba traktować jako „inwestycję narodową” [Marshall 1930, s. 216 i 564],W literaturze burżuazyjnej temat ten nie schodzi z łam prasy ekonomicznej (por. literaturę cytowaną w [Harbison… 1964 np. s. 3, 4, 6, 7 i w ogóle passim]). U nas natomiast problem dosko­nalenia kwalifikacji ludzkich traktuje się raczej jako zagadnienie dydaktyczne niż ekonomiczne i organizacyjne. Warto więc może przypomnieć w tym miejscu słowa Lenina: „Ażeby mądrze, świadomie, skutecznie uczestniczyć w rewolucji, trzeba się uczyć” [Lenin 1953, t. 26, s. 331] oraz „drugim warunkiem pod­niesienia wydajności pracy jest podniesienie poziomu wykształ­cenia i kultury szerokich mas ludności”.