Pierwszeństwo w „zajęciu” tego terminu w stosowanym tu znaczeniu przysługuje jednak wyraźnie T. Kotarbińskiemu, który w ten właśnie sposób użył go najpóź­niej w r. 1955 (pierwsze wydanie „Traktatu” [Kotarbiński 1969, s. 107]. Jeszcze wcześniej w swych pisanych po angielsku pracach z teorii kultury posługiwał się bardzo podobnie ujętym terminem „instytucja’Malinowski [1941] („grupy ludzi zjednoczone we wspólnym dążeniu, posiadające wyposażenie materialne, stosujące się do przepisów swej tra­dycji czy ugody i dające swój wkład w działanie kultury jako całości”): stwierdzał on też, że, „instytucję możemy zdefiniować jako grupę ludzi, zjednoczonych dla dokonania prostych czy złożonych czynności, posiadają­cą zawsze zasoby materialne i wyposażenie techniczne, zorganizowaną zgodnie z określonym przepisem i prawnym i zwyczajowym ujętym jako mit, legenda, prawo, zasada, oraz ćwiczoną i przygotowaną do spełnie­nia stojących przed nią zadań” — por. wybór pism w polskim przekładzie [Malinowski 1958, s. 108].