W szczególności szybko wzrasta tempo rozwoju instrumen­talizacji działania, czyli wzmaga się udział narzędzi (np. maszyn i urządzeń wprzęgających siły przyrody w służbę celów człowie­ka) w procesach działania i ich znaczenie w jego rezultatach (3.4.3.). Wytwarza się sytuacja, w której dawna, tradycyjna or­ganizacja działań i powolny jej rozwój coraz wyraźniej stają się czynnikami hamującymi tempo wzrostu zaspokajania ludzkich potrzeb. Powstaje i w świadomości ludzkiej coraz wyraźniej się zarysowuje potrzeba naukowej systematyzacji odwiecznych doś­wiadczeń organizacyjnych ludzkości i systematycznego doskona­lenia organizacji działania. Genezę powstania wyodrębnionych nauk o organizacji wi­dzimy przede wszystkim w potrzzbie dostosowania tempa postę­pu organizacyjnego do tempa rozwoju techniki i bazy materialnej społeczeństw