Zagadnienia nauki o administracji państwowej jako nauki ergologicz- nej budzą w ogóle żywe zainteresowanie w krajach obozu socjalistycznego. Przykładowo można w tym kontekście wskazać na ożywioną działalność naukową węgierskich prawników (spośród ich prac przełożonych na obce języki zwracam uwagę na następujące: [Kovacs 1959], [Martonyi 1961], [Szamel 1963 i 1966] oraz na powołanie do życia w Czechosłowacji Insty­tutu Administracji Publicznej [Instytut Administracji… 1967]).Warto też podkreślić spór naukowy dotyczący sposobów zarządzania właściwych w warunkach socjalizmu. W sporze tym biorą udział ekono­miści, prawnicy i teoretycy organizacji, powinni by się zaś do nich do­łączyć także socjologowie i psychologowie. Istotą sporu jest bowiem rola, jaką w sposobach zarządzania odgrywają oraz mogą i powinny odgrywać bodźce materialnego i niematerialnego zainteresowania z jednej strony, a normy prawno-administracyjne z drugiej. Do uwag na temat nauczania organizacji, zamieszczonych w części wprowadzającej tej książki (1.1.), warto dorzucić tu kilka słów. Stan wyj­ściowy był także w tym zakresie raczej mało pocieszający [Ehrlich 1963].