„Organizację traktuje się jako system złożony z pewnej liczby ele­mentów, których aktywność jest skierowana do wspólnego celu. Ich uwarunkowana przez to współzależność wymaga koordynacji ze względu na ten cel” [Bfissmann 1967, s. 46]. Określenie to — stanowiące w inten­cji autorki charakterystykę prawie wszystkich nowszych definicji organi­zacji, które „są bardzo abstrakcyjne i nie ograniczają się do żadnego szczególnego zakresu fachowego” [tamże] — dotyczy rzeczowego znacze­nia terminu „organizacja” i poprzez wzmiankę o celu i koordynacji wy­siłków ze względu na ten cel wiąże organizację ze zmierzaniem do czegoś pożądanego. Nie mieszczą się natomiast w naszym pojmowaniu organizacji określe­nia tego terminu stosowane przez niektórych cybernetyków i zwolenników „ogólnej teorii systemów”. Tak np. J. Miller [1965] nie formułując własne­go precyzyjnego określenia posługuje się tym terminem i jego pochod­nymi w sposób bardzo ogólny, którego odpowiednikiem zdaje się być wy­obrażenie jakiegokolwiek ładu. Cytuje on też określenie J. Rothsteina [1958]: „organizacja zakłada przede wszystkim istnienie części, które ją tworzą, gdy się je rozpatruje jako całość”.