Związki pracownicze i związki pracodawców mają prawo do prowadzenia rokowań oraz zawierania układów zbiorowych pracy (dla wszystkich pracowników są jednakowe warunki pracy i płacy na określonych stanowiskach oraz system nagród) i innych wzajemnych porozumień. Związki zawodowe mają prawo występowania do Sądu Najwyższego z wnioskiem o wyjaśnienie przepisów prawa pracy i ubezpieczeń społecznych budzących wątpliwości. Pracodawca jest obowiązany udostępnić zakładowej organizacji związkowej pomieszczenia i urządzenia techniczne niezbędne do wykonywania działalności związkowej. Brak jest w Polsce aktywnej instytucji, w której zasiadają przedstawiciele związków zawodowych i związków pracodawców, tzw. partnerów socjalnych, tak jak to jest gdzie indziej w Europie, i która przedstawiałaby uzgodnione stanowisko władzom, bądź wspólnie negocjowała istotne dla stron kwestie. Dlatego między innymi tyle jest sporów zbiorowych kierowanych pod adresem rządu, choć powinny być rozstrzygane między pracownikami a pracodawcami. Spory zbiorowe mogą dotyczyć warunków pracy, płacy lub świadczeń socjalnych oraz praw i wolności związkowych. Przedmiotem sporu zbiorowego nie może być indywidualne żądanie pracownicze.